Medisyn

Στην  εργαστηριακή διάγνωση της βρουκέλλωσης

Δεν υπάρχει καμία ειδική διαιτητική απαίτηση πριν από τη συλλογή δείγματος

Ορός που συλλέγεται σε συνήθη σωληνάρια δειγματοληψίας ή σε σωληνάρια που περιέχουν γέλη διαχωρισμού. Αποχωρίζεται τον ορό από το θρόμβο ή τα κύτταρα εντός 90 λεπτών και συντηρείται σε πλαστικό σωληνάριο  χωρίς την  δυνατότητα πολλαπλών  κύκλων κατάψυξης-απόψυξης του δείγματος. Δείγματα πλάσματος (EDTA, λιθιούχου ηπαρίνης και νατριούχου ηπαρίνης), είναι επίσης αποδεκτά υπό τις ίδιες συνθήκες διαχείρισης και αποθήκευσης.

Για  48 ώρες σε θερμοκρασία 15-25°C ή για 5 ημέρες  σε θερμοκρασία 2-8°C και τουλά-χιστον για 1 έτος σε θερμοκρασία -20°C

Δείγματα αιμολυμένα, υπερλιπαιμικά, ή ικτερικά καθώς και θερμοαδρανοποιημένα είναι μη αποδεκτά

0,5 mL σε συνθήκες ψύξης (2-8 °C)

Εκφράζονται  σε τίτλο που  προσδιορίζεται  μέσω διαδοχικών αραιώσεων

• Ÿ  Η διάγνωση της βρουκέλλωσης δεν είναι δυνατό να βασιστεί μόνο στα κλινικά συμπτώματα, επειδή αυτά μοιάζουν με τα συμπτώματα πολλών άλλων οξέων ή χρόνιων νοσημάτων και για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο κάθε υποψία βρουκέλλωσης να επιβεβαιώνεται με εργαστηριακή διάγνωση, η οποία περιλαμβάνει μικροβιολογικές και ορολογικές δοκιμές.
• Ÿ  Ανιχνεύει αντισώματα τάξης IgG έναντι του πολυσακχαρίτη της εξωτερικής μεμβράνης με τύπο αλυσίδων Ο σχετιζομένου με τις λείες αποικίες των βρουκελλών (S-LPS).
• Ÿ  Σε περιοχές που είναι ενδημικές για τη βρουκέλλωση η ειδικότητα της εξέτασης αυξάνεται όταν εκτιμάται η συγκόλληση σε τίτλους >1/8 ή 1/16.
• Ÿ  Η δοκιμή χαρακτηρίζεται από την  υψηλή ευαισθησίας (>99%)  της ,αλλά και  τη χαμηλή ειδικότητα.
• Ÿ  Ο  έλεγχος των αντισωμάτων IgΑ IgG,IgΜ με Elisa παρουσιάζουν μεγαλύτερη διαγνωστι-κή αξία σε σχέση με τις συγκολλητινοαντιδράσεις Wright  RBΤ και Wright , γεγονός που τιε καθιστά απαραίτητες μεθόδους στη διάγνωση της χρόνιας βρουκέλλωσης και στις υποτροπές της νόσου.
• Είναι χρήσιμη εξέταση για τη διάγνωση της βρουκέλωσης σε δείγματα σωματικών υγρών, π.χ. ΕΝΥ και αρθρικό υγρό, όταν υπάρχει αντίστοιχη προσβολή.