|
non-HDL cholesterol, non -HDL-C
|
| Κλινική χρησιμότητα |
Ως η προτιμώμενη δοκιμή προκειμένου να εκτιμηθεί o υπολειπόμενος κίνδυνος στεφανιαίας νόσου σε ασθενείς με υπερτριγλυκεριδαιμία (TGs > 199 mg /dL) |
| Προετοιμασία εξεταζομένου |
Επειδή η μέτρηση της TC και HDL -C είναι ανεξάρτητες από την μεταγευματική κατάσταση , η non - HDL-C μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κλινικές αποφάσεις σε ασθενείς χωρίς νηστεία. |
| Δείγμα |
Ορός χωρίς έντονη αιμόλυση , έντονη λιπαιμία και ίκτερο, που συλλέγεται τηρώντας τις γενι-κές προφυλάξεις για τη φλεβοπαρακέντηση. Αποχωρίζεται εντός 30-60 λεπτών με φυγοκέ-ντρηση, ώστε να διασφαλιστεί η απουσία του ινώδους στον ορό , που μπορεί να παρέμβει στη δοκιμή, και συντηρείται σε πλαστικό σωληνάριο. |
| Σταθερότητα δείγματος |
Για 4 ώρες στους 15-25 °C ή για 7 ημέρες στους 2-8°C και τουλάχιστον για 3 μήνες σε θερμοκρασία -20°C εάν καταψυχθούν εντός 24 ωρών μετά τη συλλογή και αποφευχθούν οι επαναλαμβανόμενοι κύκλοι κατάψυξης-απόψυξης. |
| Μη αποδεκτό δείγμα |
Δείγματα με έντονη αιμόλυση και λιπαιμικότητα |
| Μεταφορά δείγματος |
0,5 mL ως ελάχιστος όγκος σε θερμοκρασία 2-8°C |
| Μέθοδος |
Υπολογιστική |
| Τιμές αναφοράς |
|
Εκφράζονται σε mg/dL
Σύμφωνα με τις οδηγίες του NCEP/ATP ΙΙΙ τα επίπεδα της αξιολογούνται :
|
Ηλικία
|
Άνδρες -Γυναίκες
|
Ερμηνεία
|
|
≥19 ετών
|
<100
|
Επιθυμητή
|
|
100-129
|
Χαμηλός κίνδυνος
|
|
130-159
|
Οριακά υψηλή
|
|
160-189
|
Υψηλή
|
|
≥190
|
Πολύ υψηλή
|
|
|
| Παρατηρήσεις |
- Η non-HDL-Cείναι μια νέα παράμετρος που έχει προστεθεί για να συμπληρώσει τη λιπιδαιμική ταυτότητα ενός ασθενούς με υπερτριγλυκεριδαιμία (TGs>199 mg/dL), ειδικά εκείνων που πάσχουν από αθηρογόνο δυσλιπιδαιμία .Η non-HDL-C είναι το άθροισμα της συσσωρευμένης ολικής χοληστερόλης (TC) σε όλες τις λιποπρωτεΐνες, με εξαίρεση την HDL, όπως: χυλομικρά, πολύ χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνες (VLDL) και των υπολειμμάτων τους, διάμεσης πυκνότητας λιποπρωτεΐνες (IDL), χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνες (LDL) και λιποπρωτεΐνης (α) [Lp(a)]. Η συγκέντρωση της non-HDL-C υπολογίζεται χρησιμοποιώντας μια απλή εξίσωση:
non -HDL-C (mg/dL) = TC - HDL-C
- Η παράμετρος αυτή προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με τον υπολογισμό LDL-C, όπως υπολογίζεται από τον τύπο Friedewald. Διότι πρώτον, δεν κάνει καμία υπόθεση σχε-τικά με τη σχέση μεταξύ των VLDL-C και τριγλυκεριδίων, μια σχέση που μπορεί να μετα-βληθεί, σε ασθενείς με υπερτριγλυκεριδαιμία, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ψευδώς χαμηλές τιμές LDL-C. Δεύτερον, περιλαμβάνει εκτίμηση της ΑpoB που περιέχεται σε αθηρογόνες λιποπρωτεΐνες, δηλαδή, των VLDL, IDL, και LDL, καθώς και της Lp(a). Τελικά, η non-HDL-C έχει πολλά πρακτικά πλεονεκτήματα σε κλινικό περιβάλλον, όπως είναι η ικανότητα της να αξιολογηθεί σε ασθενείς με επίπεδα τριγλυκεριδίων(200-499 mg/dL) και σε ασθενείς που δεν βρίσκονται σε κατάσταση νηστείας, λόγω του τρόπου υπολογισμού της.
- Η διαγνωστική αξία της non-HDL-C ,ως προάγγελου εμφάνισης CVD, επιβεβαιώθηκε σε πολλές κλινικές μελέτες μεταξύ υγιών ατόμων και διαβητικών με δυσλιπιδαιμία. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα κλινικά δεδομένα διαπιστώθηκε ότι αύξηση των επιπέδων της μη-HDL-C κατά 1 mg/dL αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακή νόσο κατά 5% και φαίνεται να είναι ένας δείκτης με καλύτερη προγνωστική αξία από ότι οι παραδοσιακοί λιπιδαιμικοί δείκτες. Η έννοια της καλής και της κακής χοληστερόλης εξακολουθεί να είναι σωστή. Ωστόσο, η non-HDL-C γίνεται η νέα κακή υψηλής πυκνότητας χοληστερόλη (HDL-C).
|
| Εκτέλεση |
Αυθημερόν |
